تجلیل از هنرمند روشن دل ویالن
خسرو چناریان
چناریان: «لازمه موفقیت علاقه
تمرین و تمرین و تمرین است»
گزارش از: شمیم صلواتی
متن خبر در روزنامه اصفهان امروز
متن گزارش و تصاویر در خبرگزاری ایمنا
جمعه 24 دیماه در یک شب زمستانی، محفلی گرم، باصفا و صمیمی، با حضور جمعی از هنرمندان و هنردوستان، در هنرسرای خورشید وابسته به شهرداری اصفهان، برپا شد و از زحمات حدود نیمقرن فعالیت هنری استاد چیرهدست ویالن، خسرو چناریان کاشانی با حضور جمع زیادی از هنرمندان و شاگردانش، تجلیل به عمل آمد.
در این جلسه جمع زیادی از هنرمندان اصفهانی موسیقی و چهرههای نام آشنای کشوری حضور داشتند، و جلسه پرسش و پاسخ با حضور استادحسین کیوان رفیق دیرینیه چناریان و استاد تنبک، برگزار شد که چناریان به بیان خاطرات خود و سختیهایی مسیر و موفقیت های این دوران پرداخت.
چناریان گفت: همیشه به شاگردان خود مىگویم هنر موسیقى و ساز را به خاطر خود هنر و پیشبرد هنر یاد بگیرید، و ضمن علاقهمندی، تمرین مستمر بسیار اهمیت دارد، توصیه می کنم که موسیقی را عاشقانه دنبال کنند، نه صرفا به صورت تفریحی، عاشق باشند تا بتوانند به آن چیزی که می خواهند دست پیدا کنند، تمرکز کردن و گوش کردن خیلی مهم است باید از آن بهترین استفاده را کرد، وی در ادامه گفت: موسیقى چون هنرى است والا و عاطفى که سرآمد تمام هنرها است، لذا اعتقاد دارم که باید در خون هر انسان عاطفى و عارفى باشد و نوازنده هم خصوصاً نوازنده ویولن باید سعى کند ضمن لطیفنوازى و شیریننوازى، باکمال قدرت، ساز بزند، چناریان در بخش دیگری از سخنانش، احترام و پاسداشت مقام «اساتید» را در هنر مورد تأکید قرار داد.
در این جلسه سخنرانان و شاعران ضمن تجلیل از تخصص موسیقیایی خسرو چناریان، به تعهد و ایمان ایشان نیز اشاره کردند به خصوص دقتنظر ایشان به انجام شرعیات و ارتباط با خداوند، که چناریان همهی موفقیت خود را مدیون و مرهون رابطه عاشقانه با پروردگار و همراهی صبورانه همسرش میداند.
در ادامه این نکوداشت، صادقی و معینی(البرز) اشعار زیبایی در وصف هنرمندی آقای چناریان قرائت کردند.
در بخش دیگری، کلیپ زیبایی از مصاحبه و بیان زندگی از زبان وی و اجرای چند قطعه از آثارش به نمایش درآمد.
لحظاتی فضای این نشست با هم نوازی: اساتید: چناریان(ویالن)، مزدک(تار) و شیخ بهائی(تنبک) در دستگاه افشاری، مترنم شد.
قابل ذکر است در این مراسم جمعی از اساتید بزرگ موسیقی شهرمان حضور داشتند، از جمله: حاج احمدمراتب و سیف الله قربانی از شاگردان استاد تاج، همچنین اساتید آواز آقایان: احمدی، دوامی، بطلانی، یزدخواستی، اعظمیکیا، قناعت نوازنده قرنی، آهنگرزاده نوازنده عود، دارابی نوازنده ویالن، هنرمند نوازنده نی، شیخصراف نوازده نی، پورابوطالب نوازنده تنبک، مطاع نوازنده تنبک، منصوری نوازنده نی که اجرای برنامه نیز به عهده ایشان بود.
در این جلسه همچنین دکترمحمدعیدی مدیر هنری سازمان فرهنگی تفریحی و منصور قربانی مدیر دفتر تخصصی موسیقی هنرسرای خورشید شهرداری اصفهان حضور و در برگزاری این سلسله از مراسم و تجلیل از هنرمندان زحمات زیادی کشیدند.
در پایان، فضلالله صلواتی، خانم ناهید داییجواد(استاد خواننده بانوان)، حسن اکلیلی، استاد محمد مراد دارابی(نوازنده ویالن)، جوایز استاد خسرو چناریان را اهدا و از پوستر ایشان رونمایی و توسط هنرمندان حاضر در جلسه حاشیهنویسی شد.
امیدواریم با برگزاری این برنامهها، توجه و علاقمندی نسلجوان به موسیقی اصیل و سنتی کشورمان و آشنایی با دستگاهها و ردیفها بیشتر شود و این گنجینه ارزشمند کشورمان بر تارک جهان بدرخشد.
زندگی نامه خسرو چناریان
خسروچناریان کاشانی در سال ۱۳۲۸ در تهران متولد شد و در 3سالگی به علت بیماری تراخم نابینا شد، میگوید: نخستینبار که موسیقی ویالن را از رادیو شنیدم دگرگونی و حالت خاصی و تأثیر بسزایی در من گذاشت، پس از مدتی پدرم یک ساز برای من تهیه کرد.
در شهر تهران مدت کوتاهى نزد مرحوم استاد حسینعلى وزیرىتبار که امر تعلیم موسیقى به نابینایان را در دست گرفته بود به شاگردى پرداخت، سپس به کلاس مرحوم استاد یحیی نیکنواز که از شاگردان مرحوم استاد صبا راه یافت و حدود یک سال و نیم در خدمت ایشان تلمذ کرد.
تا این که در 14سالگى مطلع شد که مدرسه نابینایى زیر نظر آلمانىها در اصفهان تأسیس شده، پدر علیرغم عدم تمایل به دوری از فرزند برای رشد پیشرفت و آینده وی موافقت و او را به اصفهان فرستاد و متأسفانه یک سال بعد در حالى که در اصفهان بود، پدرش را از دست داد.
میگوید: حدود سال 1347 که وارد دبیرستان شده بودم، استاد رحمتاللَّه بدیعى که از نوازندگان و اساتید خوب ویولن در آن روزگار بود هفتهاى دو روز به هنرستان موسیقى اصفهان مىآمد که ایشان وقتى مرا دید، خیلى زود مرا پذیرفت و من مشغول تعلیم گرفتن از ایشان شدم و حدود چهار سال با تمام وجود در خدمت ایشان بودم.
ایشان درس خود را تا فوق دیپلم استثنایی ادامه داد، مدتی سرپرست و بعدا نوازنده ارکستر فرهنگ و هنر خانهجوان بود و در ارکستر استاد رحمت الله بدیعی به عنوان یکی از نوازندگان انتخاب شد، همچنین مدتی سرپرست ارکستر دانش آموزان اداره کل آموزش و پرورش اصفهان بود، در رادیو اصفهان نوازنده ارکستر و سولیست بود، برنامههای هنری زیادی هم با ارکستر وهم انفرادی اجرا کرده و در استانهای مختلف کشور فعال و بانشاط حضور یافته است.
همچنین هنگام دانشآموزی در مسابقاتی که در مدارس کشور در اردوگاه رامسر در سال 1348 برگزار شد از طرف دبیرستان هراتی اصفهان حائز رتبه اول در رشته ویلون شده و به اخذ مدال و نشان درجه یک هنری نائل گردید، البته طی چندین بار حضور در این اردوگاه مقامهای خوبی کسب کرد.
در کنار عشق به موسیقی، ایشان افتخار دارد که در مقطع دبستان و راهنمائی معلم آموزش و پرورش بوده است به خصوص مدتی در سازمان ابابصیر(آموزشگاه نابینایان اصفهان) کار و تدریس میکرد، چندین سال است که بازنشسته شده و بیش از 30 سال است آموزش ویالن را در شهر اصفهان ادامه می دهد.
خسرو چناریان در سال 1352 پس از اخذ دیپلم با یکی از شاگردانش که بینا بود عاشقانه ازدواج و این عشق و علاقمندی ادامه داشته و دارد و همواره از همراهیهای این همسر صبور در زندگی، به نیکی یاد میکند و به یاری خدا، 5دختر موفق تربیت و تحویل جامعه داده است که یکی از فرزندانشان نیز از ویالننوازان خوب اصفهان است.
برای ایشان آرزوی سلامت و توفیق داریم.