نسیم عشق، شمیم مریم

دست نوشته ها، سفرنامه و گردشگری

نسیم عشق، شمیم مریم

دست نوشته ها، سفرنامه و گردشگری

در سوک مدیری مبتکر، خلاق و خوشنام

زنده نام مهندس

حسن فقیهیان

« همه به پیشگاه خدا می رویم »

✍ وحید صلواتی

یکی از نیکان روزگار دار فانی را وداع و روی در حریم یار نهاد، زنده یاد حسن فقیهیان، از پرکارترین و شایسته ترین مدیران اجرایی استان، قفس جسم را رها و دعوت حق را لبیک گفت و چهره در نقاب خاک کشید و فراق او برای بازماندگان و علاقمندان جانکاه بود.

مدیری توانا و خلاق، شریف و درستکار، مقتدر و خدمتگزار، با سابقه‌ای درخشان در سمت های سیاسی اجتماعی و فرهنگی استان، من و بسیاری از جوانان، دهه 60 و 70 همکاری خود را با ایشان آغاز کردیم و بعدها کارمندان و شاگردانش سکان خدمتگزاری عرصه های مختلف مدیریتی در استان و کشور را عهده دار شدند.

مرحوم حسن فقیهیان متولد سال 1326 هجری خورشیدی، ابتدا به عنوان افسر مخابرات نیروی دریایی ارتش، به خدمت مشغول بود، در آستانه سال 1357 به انقلابیون می پیوندد و در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی آن دوران حضور فعال داشت، ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در کمیته انقلاب فعالیت داشت و متعاقب آن به مناصب:

شهرداری علویجه، شهردار تیران و بخشدار تیران و کرون، بخشدار دولت آباد، نخستین فرماندار برخوار، شهردار خوراسگان، مدیریت بخش های مختلف شهرداری اصفهان، و در استانداری (سازمان عمران زاینده رود)، مدیرشرکت پیمانی عمران فرودگاه شهید بهشتی اصفهان(شرکت سیمین سپاهان)، مشاور اداره کل راه و ترابری استان اصفهان و... خدمت داشت.

او در جهت خدمت به مردم در هر مسئولیتی دریغ نمی ورزیدند، هیچگاه به عقب بازنگشت و پیشگام بود و در نگاه همگان موفق بود.

اگر چه دولت مستعجل بود، ولی خوش درخشید.

مرحوم فقیهیان کار درست را در جای درست انجام می داد، به حرکت کم قانع نبود، سکوتهایش سراسر فریاد بود، روی طرح هایش خوب فکر می کرد، جلسات طوفان فکری می گذاشت، چنان در اجرای طرح ها و برنامه ها، مصمم و پراُبهت و مطمئن حرکت می کرد، که اجرای کارها به سرعت به انجام می رسید.

اثرات خدمات ارزنده‌اش زبانزد و باعث تحولات مبارکی بود،‌ در هر سمتی با اخلاق مداری و حسن رفتار و صداقت، به توسعه و سربلندی شهر، استان و آرامش و آسایش همشهریان اش پرداخت.

برای امور محوله چنان با جدیت و دقت صحبت می کرد که گویا عشق به خدمت با روح و جانش عجین بود، بیانی گرم و قاطع داشت، از تجارب و سفرهایش می گفت، از اصفهان قدیم، از معماری مساجد، مشاغل و بازارها و ساماندهی اصناف در آن دوران اطلاعات وسیعی داشت، و با تسلط بی نظیر بر فرهنگ و سنن اجتماعی و اقتصادی گذشته، طرحهای بالنده برای شهرمان به ارمغان آورد. در حوزه ای که تسلط نداشت ورود پیدا نمی کرد، نقدهایش را بی پروا ولی مؤدبانه می گفت، تمام تلاشش بهبود اوضاع بود. خوب و سریع می نوشت، طرح‌های را برای اجرا به سرعت قلمی می کرد.

در کنار شهرداران اصفهان آقایان مهندس عظیمیان و مهندس جوادی، نقش کلیدی و اجرایی مهمی داشت، حتی وقتی شهردارانی با سلایق متفاوت بر مسند نشستند از مشاورت افتخاریش بهرمند می شدند.

زندیاد فقیهیان در بخش های مختلف شهرداری اصفهان، مسئولیت‌های مؤثری بر عهده داشت از جمله: مناطق شهری، مدیریت سازمان میادین میوه و تره بار و ساماندهی مشاغل شهری، سازمان ترمینالها و پایانه های مسافربری، شهردار منطقه۶ اصفهان، همچنین با تأسیس شهرک کارگاهی امیرکبیر با هدف ساماندهی مشاغل شهری و همراهی و همکاری افراد تحصیل کرده و کارگاه داران باتجربه، طرحی نو در انداخت.

مدیریت طرح ساماندهی ناژوان و صفه، مدیرعامل سازمان فرهنگی و اجتماعی شهردار اصفهان (در تأسیس این سازمان همت گمارد.)

پیشنهاد در تأسیس بازارهای روز و روز بازارها، که دو بازار کوثر را به بهره برداری رساند، تشکیل مرکز خرید و فروش خودرو در شهرک امیرکبیر(جمعه بازار خودرو)، جمعه بازار کتاب‌(در دو شعبه دروازه دولت و کوه صفه) با هدف دعوت از نویسندگان و اهل علم با برپایی گعده های علمی، خرید و فروش محصولات فرهنگی با قیمت مناسب برای متقاضیان، تاسیس جمعه بازار لوازم خانگی دست دوم، که نیاز بسیاری از خانواده ها را تأمین می کرد، ایجاد بانک اطلاع مسکن و خودرو در سطح شهر اصفهان، تأسیس مجموعه کافی نت های شهرداری که در آن ایام، تسهیلات ارتباط شهروندان با عزیزانشان در خارج از کشور و استفاده از اینترنت برای تحقیق اهل پژوهش و متعاقب آن جمعه بازار کامپیوتر را جنب باغ نور راه اندازی کرد که مورد استقبال جوانان قرار گرفت، ایجاد مرکز "خانه سبز" در محیطی مصفا با احداث باغهای ایرانی، ژاپنی و... در خیابان همدانیان زمینی بایر و جرم خیز به مکانی برای اقدامات فرهنگی و هنری مبدل شد.(غرفه های کتاب، آموزش های: نقاشی، موسیقی و... که بعدها با توجه به بستر مناسب به بازار گل و گیاه تبدیل شد)، تاسیس مجتمع بهتوانی غدیر برای پیشگیری و درمان آسیبهای جسمی توان خواهان،‌ تأسیس باغ درختان استوایی و باغ پروانه ها درناژوان، برگزاری تورهای گردشگری افرادی بالای 60سال و بازنشستگان و بهره گیری از تجارب آنها،

احداث پیست دوچرخه سواری و اسکیت در پارک آبشار دوم، برگزاری جشن های دانش آموزی در مراکز تحت مدیریت، از اقدامات دیگر وی بود.

کمتر کسی است در استانداری و شهرداری اصفهان، خاطره ای ماندگار از جدیّت در کار و تلاشش، به خاطر نداشته باشد، در این مختصر، تنها به نقل چند مورد اکتفا میکنم:

_ به عنوان شهردار منطقه6، در بازدید از کوی امام و هوانیروز، مشاهده می کند که دختر بچه ها در فصل پاییز، زیر درختان درس می خواندند، پیگیر شد، گفته شد خانه ها کوچک و شلوغ است، بدین ترتیب اولین سالن مطالعه برای کودکان در این منطقه احداث شد، بعدها با تشکیل یک کارگروه خیریه، نسبت به تحویل بسته های معیشتی به افراد نیازمند اقدام شد.

_ موزه هنرهای معاصر اصفهان سالها غیرفعال بود و تعدادی کارمند حقوق بگیر داشت، کار موزه با برپایی نمایشگاه های مختلف آغاز شد.

_ در احیای دامنه کوه صفه و ساماندهی پارک ناژوان برای رفاه مردم از هیچ کوششی فروگذار نکرد، به خاطر دارم در زمان انجام نورپردازی کوه صفه اصفهان طی روزها با همکاران، چندین بار خستگی ناپذیر مسیرهای سخت را طی می کرد، از زوایای مختلف روی انجام درست کار دقت و پافشاری می کرد، بسیاری از همکاران در همراهیش به اصطلاح کم می آوردند!

_ وقتی از سفر به چند کشور خارجی بازگشت با انبوهی از طرح ها، تصاویر و ویدئوها، همکاران را برای اجرای مبلمان شهری جدید و پروژه ها به خط کرد، برای معطل نماندن کار و جلوگیری از تشریفات اداری و سرعت در انجام کارها، مبتکرانه کارگاه هایی احداث کرد که اجرای طرح ها متوقف نماند و هنوز شهروندان از آثار آن بهره مند هستند.

_ در دهه 70 در مدیرعاملی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان با برگزاری برنامه های فرهنگی و کنسرت ها، در مراکز عمومی باغ غدیر و باغ نور نشاط و شادی را به شهروندان هدیه کرد.

_ در بهمن سال 83 در سازمان عمران زاینده رود، همزمان با روز جهانی تالاب‌ها در شهرهای اصفهان و ورزنه، نخستین جشنواره: "جاذبه های گردشگری تالاب گاوخونی و کویر و حفظ جریان دائمی زاینده رود" را برگزار کرد با عنوان: «زاینده رود از سراب تا پایاب»، معتقد بود که زاینده رود تنها از سرچشمه تا پایاب(گاوخونی) معنا پیدا میکند، این جشنواره با استقبال گسترده مسئولین، مردم محل و رسانه ها مواجه شد، حتی درصدد بود مراسم هایی در بستر خشک رودخانه برقرار شود تا خشکی رودخانه به همه جا مخابره شود تا بلکه فکری برای آن شود، که متاسفانه بعدها بسیاری از این ایده های موثر دنبال نشد!

_ همچنین در دهکده زاینده رود(چادگان) خدمات ماندگارش در بخش های عمرانی و تفریحی در خاطره ها باقی است، همواره معتقد بود با ایجاد نشاط و تفریح و سرزندگی، جامعه و به خصوص جوانان، امیدوارانه منشا اثر خواهند بود، چه مانع تراشی ها که در این مسیر برایش ایجاد کردند!

روانشاد فقیهیان ساده و صمیمی بود، یکی از نکات برجسته در رفتار ایشان ارتباط صمیمانه با کارمندان و کارگران بود، فوق العاده احترام می گذاشت، به خاطر دارم بیشتر اوقات دست بر شانه کارگران که عرق بر پیشانیشان بود می گذاشت، و می گفت: "خداقوت، چطوری بزرگ مرد؟" در مراسم تشییع و به خاک سپاری ایشان چهره های قدیمی زیادی را مشاهده کردم که در گوشه ای آرام می گریستند.

مرحوم حسن فقیهیان، خوشنام بود، ‌مدیر بود و مدبر، اخلاق‌مدار و حقیقتاً هرکجا و در هر جایگاهی اقدامات مؤثر داشت و نامش در میان مدیران اجرایی اصفهان ماندگار ماند، دیار نصف جهان هرگز زحمات این مرد بزرگ را فراموش نخواهد کرد.

این اواخر سختی های زیادی را متحمل شد، چند سالی درگیر بیماری تحت درمان بود و با روحیه بالا بر بیماری فائق آمد.

چه شایسته بود که متولیان امر، تا در قید حیات بود به پاس 40سال خدمات بی وقفه اش بزرگداشتی برایش می گرفتند،‌ افسوس!

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم!

روزی سراغ وقت من آئی که نیستم!

با رفتن از این جهان، تمام آلام و دردهایش پایان یافت و در آرامستان شهر علویجه آرام گرفت، خدایش رحمت کند که هیچ گاه شخصیت و خدماتش از اذهان بیرون نخواهد رفت.

«غیر تسلیم و رضا کو چاره ای»

از خداوند کریم و رحیم، غفران و رحمت الهی و حشر با اولیاء الهی مسئلت دارم، به خانواده معزز، همسر، خواهران و برادران و فرزندان برومندشان آقایان مهرداد، مهرشاد، احسان و علی و همسرانشان صبر و شکیبایی عنایت فرماید، و آن مرحوم را با درجات متعالی در جوار رحمتش و بهشت برین جای دهد./ نامش جاودان و راهش پر رهرو باد